(Estrofa 1) Ilargiaren argi leun horretan, bihotza xuxurlaka, isilpean. Malko bat dabil, isurian mantso, itsaso zabalean, bakarrik galdu. (Estribillo) Baina itxaropenaren malkoak, beti du zeruan distira, gauaren ilunenean ere, argi apal bat pizten da. (Estrofa 2) Haizeak eramaten ditu ametsak, orri zuri baten antzera. Baina zure baitan badago indar, adena berriro margotuko duena. (Estribillo) Baina itxaropenaren malkoak, beti du zeruan distira, gauaren ilunenean ere, argi apal bat pizten da. (Puente) Ez utzi galdu horri, barruan daramazun izar hori. Denbora da hegoak ematen dizkizuna, eta bihotzak aurkituko du bidea. (Estribillo - Final) Baina itxaropenaren malkoak, beti du zeruan distira, gauaren ilunenean ere, argi apal bat pizten da.